Çocuğa Kızmak Doğru Mu?
Çocuğu Azarlamak Doğru mu?
Çocuğa Kızmak Doğru Mu? Bir ebeveyn, yaramazlık yapan bir çocukla yüzleşmek zorunda kaldığında, bu kolay bir an değildir. Bazı ebeveynler, çocuk davranışını denemek ve kontrol etmek için azarlamaya yönelir. Ancak bu gerçekten doğru bir yaklaşım mı?
Azarlamanın olumsuz sonuçları olabilir
Azarlama aşağıdaki olumsuz sonuçlara yol açabilir.
-
- Utanma duygusu: Çocuk alenen azarlandığında utanç ve suçluluk hissedebilir.
-
- Korku: Azarlama korku uyandırabilir, bu da çocuğun başarısız olma korkusuyla yeni bir şey denemekten korkmasına yol açabilir.
-
- Düşük benlik saygısı: Bir çocuğu çok sık azarlamak, özgüven ve değer duygusunun azalmasına yol açar.
Düzeltici disiplin daha iyi bir yaklaşımdır
Azarlamaya bir alternatif, düzeltici disiplindir. Bu yaklaşım, çocuktan çok davranışa odaklanır. Bu şekilde çocuk yaptığı şeyin yanlış olduğunu ve bir dahaki sefere daha iyisini yapması gerektiğini öğrenir.
-
- Teşvik edici: Düzeltici disiplin teşvik edici olmalı, çocuğa doğru kararı nasıl vereceği konusunda rehberlik etmelidir.
-
- Anlamak: Ebeveyn, çocuğuna karşı anlayışlı olmalı ve çocuklarının davranışlarının neden yanlış olduğunu anlamasına yardım etmeye istekli olmalıdır.
-
- Adil: Sonuçlar adil olmalıdır. Ebeveyn, davranışın neden yanlış olduğunu ve sonucun ne olacağını açıklamalıdır.
Çözüm
Çocukları azarlamak, olumsuz sonuçlar doğurabileceği ve çocuğa hiçbir şey öğretmediği için doğru bir yaklaşım değildir. Düzeltici disiplin, çocuğa olabileceklerinin en iyisi olması için rehberlik ederek davranışa odaklanır. Bu nedenle, düzeltici disiplin hem ebeveyn hem de çocuk için daha iyi bir seçenektir. Çocuklarımızın sağlıklı ve mutlu büyümesi açısından, onlara kızmak her zaman doğru bir yöntem olmaz. Anne ve babaların kızgınlıkları, çocuğun davranışlarını olumsuz yönde etkileyebilir, çünkü çocukların özgüvenleri, sorumlulukları ve çevreye karşı olan tutumları zayıflayacaktır.
Ancak, anne ve babaların gerektiğinde çocuklarına kızmaları da doğru olabilir. Çünkü, çocuklar özellikle hırçın ve anti-sosyal davranışlarında sınırlarımızı öğrenmek için dengeyi kurmak ve kendi davranışlarının sonuçlarını anlamak için öğrenmeye ihtiyaç duyarlar. Bu nedenle, anne-babalar kızgınlıklarını kullanarak çocukların davranışlarını denetlemek kaydıyla, çocuklara öğrettikleri seçenekler üzerinde bir kontrol mekanizması sağlamak için kullanabilirler.
Elbette, çocuğa kızmak her durumda yararlı olmayabilir ve birçok aile için bu yöntem çalışmaz. Sonuçta, anne babaların öncelikli olarak yapmaları gereken çocuklarını yetiştirmek ve onlara öğretecekleri iyi davranışlar üzerinde konsantre olmaktır. Tek başına, çocuğa kızmak tek başına çoğu zaman doğru değildir, ancak etkili bir aile hedefi olanterapi ve eğitim yaklaşımıyla birlikte kullanabilir.
